Surprise Mates

Toch nog even een laatste verhaal(tje) voordat we een radiostilte krijgen.

Vandaag aangekomen in Alice Springs. Ondanks de 3.9 kg per koffer te veel gewicht mochten we toch door. Eigenlijk kregen we een rekening maar de beambte zei tegen mij: No Worries Mate, I'll take care of that, have a good trip. Kijk Dát zouden nou meer mensen (in Nederland) moeten doen. Verder vloog Quantas op de seconde zowel vertrek als aankomst. Wel een zeer turbulente daling maar de landing was prima (met iets hogere snelheid als anders dacht ik). Tja toen het vliegtuig uit. Wat een temperatuur. Het was toen volgens mij al ergens in de 36-37 graden. En het windje bracht echt geen verkoeling hoor. Koffer ophalen, taxi opzoeken en naar het hotel. Bij de receptie waren ze allervriendelijkst (waar niet) en hielpen ons meteen met de bagage en het inchecken. De vrouw achter de balie was in oktober nog op Texel geweest en runde nu dit hotel. Kijk, dan heb je meteen een band omdat wij er eind september ook nog waren. Het ijs was gebroken en ze bood ons meteen aan om, wanneer wij op excursie zijn naar o.a. Uluru, de koffers en de spullen op de kamer te laten staan. We hoefden de koffers dus niet op te ruimen en op te slaan maar mochten de kamer zo aanhouden, zonder verdere kosten. Is het geen schatje. Ze had de kamer toch niet nodig maar toch. Wij nog even naar het centrum van Alice Springs. De wandeling daar naartoe ging wel in de hitte maar het geslenter en de warmte gaan toch hun tol vragen. Na een bezoek aan de Mac (tja, Coby heeft het licht gezien) werden mijn benen toch wel erg moe. Toch nog even wat ontbijtspullen voor morgenochtend gekocht (dit zijn appartementen) en toen moesten we even op een terrasje gaan zitten en een lekkere bier tot ons nemen. Tja je zou zeggen dat dat in de benen gaat zitten maar vreemd genoeg was dat nu niet waar. Terug naar de appartementen en even plat want moe waren we toch wel. Morgen op 05:55 uur worden we opgehaald want naar Uluru is toch nog 460 km ver weg. Maar ja je moet er wel wát voor over hebben. 

Nou het is toch nog een langer verhaal geworden dan de bedoeling was maar ik was ook even lekker bezig. Allemaal de groeten en tot het volgende verhaal waarschijnlijk uit Auckland.