2 verhaal dagen, en wat voor....

30 januari 2014 - Rotorua, Nieuw-Zeeland

Dit keer 2 dagen dus niet zoveel tekst.

29 januari 2014

Vandaag was het zover. Op naar White Island. We vertrokken vroeg, voor ons doen, naar het kantoor van White Island Tours om er om 08:00 uur te zijn. We vertrokken om 08:30 uur. De boor bracht ons in ruim 1,5 uur naar het eilanden we werden door middel van een rubber bootje naar de steiger gebracht waar we het eiland op zouden gaan. De steiger op zich was al net zo oud als er mensen op het eiland zijn en dat is al even. Ook de zee was niet op z’n meest rustige moment maar uiteindelijk kwam iedereen zonder problemen op het eiland. Onze gids, Nick, vertelde ons heel veel over het eiland en dat de vulkaan nog steeds de meest actieve vulkaan van NZ is. We hebben ook erg veel actieve modderpoelen gezien en zwavelblazende gaten uit de grond. We hadden een helm meegekregen die we op moesten doen maar ook een gasmasker. Die kon je gebruiken wanneer je dat zelf nodig vond. Nou, op dat moment was het hard nodig want de adem stokte je in de keel. Dat ding hielp perfect. Gewoon over de neus houden en ademhalen. De koolstof filter hield alles tegen. Geweldig ding. De gidsen deelden ook snoepjes uit omdat dat de speekselproductie in de mond verhoogde en het slikken makkelijker zou gaan. Dat hielp inderdaad. Ook zijn we vlak bij de kraterrand geweest waar je het meer van zuur water kon zien. De zuurgraad van het meer is, wat Nick zei, 60 keer zo zuur als accuzuur. Overal kwam stoom en rook uit de krater en het zag er niet bepaald rustig uit. Echter de laatste ontploffing van de krater was al weer een poos geleden dus gevaar liepen we nou ook weer niet. Oppassen moet je echter altijd. Ook zagen we op het eiland de zwavelfabriek die volledig verwoest was door de grote explosie die alles verwoestte. Na een paar uur op het eiland gelopen te hebben zijn we via de rubber boot weer naar de grote boor gebracht. De zee was nu wat rustiger geworden en dat verliep dus erg soepel. Onderweg kregen we een lunch en een flesje water uitgereikt. De boot voer nog even om het eiland heen en daar zagen we verschillenden scholen blauwe vissen die aan de oppervlakte krill aan het eten waren, vliegende vissen (wat een vreemd verschijnsel) en gelukkig ook 2 keer dolfijnen die voor de boeg van de boot zwommen. Gelukkig heb ik er een paar foto’s van kunnen maken. Uiteindelijk waren we om ca 15:30 uur terug in de haven en zijn we, na de sanitaire stop in het gebouw van de organisatie, vrijwel direct weer verder gereden naar onze volgende bestemming, Rotorua waar ik nu dit verhaal zit te typen op de laptop. Coby heeft hoofdpijn opgelopen vandaag, waarschijnlijk toch iets te veel zon gekregen, en ligt nu even met hoofdpijn in de camper. Ik zit dit even buiten te typen. Toch is dit een hele mooie dag geweest die we niet graag hadden willen missen.
Nou, morgen is een beetje onzeker en misschien houden we wel weer even een rustdag.

30 januari 2014

Vanmorgen voelde Coby zich weer een stuk beter en na een lekker ontbijt gingen we maar weer op pad. Veel te laat maar we hebben even rustig aan gedaan. Eerst even terug naar Hell’s Gate. Die kwamen we op de weg naar de camping al voorbij maar volgens Frans en Thea was het zeker de moeite waard. Wij dus ca 5 minuten terug op de route en ja hoor, Hell’s Gate. Het mooie van deze ‘attractie’ was dat de Maori’s zelf dit natuurverschijnsel in beheer hadden. En ik moet zeggen, het zag er prachtig uit. Een heel speciaal gebied vol met vulkanische activiteit ofwel, Geo Thermische activiteit. Rookwolken, dampen en stoomwolken stegen over het hele gebied op. De zwaveldampen waren niet van de lucht. Overal kwam uit gaten en spleten wel hete lucht met behoorlijke zwaveldampen tevoorschijn. En kijk uit, want die lucht was loeiheet, stoom dus gewoon. In het hele park zag je ook heel veel modderpoelen en heetwater meren Sommige tot wel 120 graden Celsius. Heel veel ‘echter’ van 80 tot 100g raden. Het hele park was een groot vulkanisch actief gebied. En stinken… Ook hebben we nog even gelopen in een ‘bad’ van ca 60 graden en een modderige bodem die helend zou zijn voor allerlei huidprobleempjes. In het begin even heet maar dat wende snel. We hebben nog even staan praten met een Maori man die hout aan het bewerken was, althans op papier want hij was niet écht bezig. Hij vertelde ons over het soort gebruikte hout en dat de technieken over gegeven werden aan hun kinderen zodat zij ook de kunst onder de knie zouden krijgen. Een bijzonder park dat ons positief verbaasde. Daarna zijn we weer terug gereden naar Rotorua en hebben even wat boodschapjes gedaan en gegeten. Ook zijn we, wat later op de dag, gaan kijken bij de ingang van het Te Puia park. Na informatie te hebben ingewonnen en de vraag gesteld te hebben of wij in aanmerking kwamen voor korting werd er gezegd dat wij alleen korting zouden krijgen met een voucher uit een bepaald blad. Dat hadden we maar lag in de RV. Morgen meenemen dus. Plotseling kwam de vrouw achter de kassa zelf met een voorstel. Normaal waren de kaartjes inclusief de voorstelling van de Maori’s NZ$ 60,- maar zij bood ze op dat moment aan, als we ze nu alvast bestelde voor morgen, voor NZ$ 36,50 pp incl de Maori voorstelling. Kijk dat zijn interessante aanbiedingen en die hebben we ook gelijk aangenomen. Morgen dus nog een dagje Rotorua en weer modderpoelen in een Geothermisch gebied maar ook een Maori voorstelling en een cultureel bezoek aan een Maori dorp en een school waar de kinderen origineel Maori houtwerk kunnen bewerken in de oude stijl. Mooi dat dit zo op de kinderen wordt overgebracht. Het was te laat om nu ook het park in te gaan dus vandaar de kaarten voor morgen. Terug naar de RV en een camping in de buurt opgezocht. Deze bleek bijna aan de overkant te zitten, dus nog geen 3 minuten verder. Dat we in de buurt van het Geothermische park zitten bleek wel uit de steeds voorbij komende zwavelluchten op de camping. Ach, als we maar lang genoeg blijven dan wennen we daar wel aan. 

Foto’s

6 Reacties

  1. Ruben:
    30 januari 2014
    Mooi allemaal hoor. Jullie maken heel wat mee. Geniet er lekker van!

    Groeten,

    Ruben
  2. Myranda:
    30 januari 2014
    Mooie verhalen weer! Geniet ze verder, wij doen dat nu ook "slechts"
  3. Frans Teunisse:
    30 januari 2014
    Wat leuk om te kezen over de avonturen die we zelf hebben meegemaakt. White Island blijft voor ons de top. Ik hoop dat je foto's van die vliegende vissen hebt clement, want wij waren te verbaasd om ze te gaan maken- Groeten van ons vanuit Seoul.
  4. Myranda:
    30 januari 2014
    Ver volg-
  5. Myranda:
    30 januari 2014
    Vervolg2 pfff- wij doen dat ook "slechts" 12 dagen op Gran Can. Liefs en grtz van ons! Xxx
  6. Lineke en Peter:
    31 januari 2014
    Wat een fantastische natuurverschijnselen. We krijgen zowaar zin om dat ook eens met eigen ogen te gaan zien. Blijf genieten!