En we zijn weer on-line

23 februari 2014 - Milton, Nieuw-Zeeland

22 februari 2014

Checkout tijd van de camping is overal 10:00 uur. Wij zijn nooit ergens op tijd weggegaan en hebben nooit een opmerking gekregen dat we te laat weg waren. Vanmorgen wel. We waren ons aan het klaarmaken om te vertrekken (het was 10:20 uur) toen de vrouw van de camping, een vreselijke zuurpruim die er geen vrolijkheid in had om ons te hebben, langs kwam om te vertellen dat de checkout tijd 10:00 uur is. Ik zei dat ik dat wist en dat we wat verlaat waren. Ze eiste nog net geen nieuwe dag staangeld omdat we te laat waren maar het scheelde niet veel. Afijn, we vertrokken om 10:30 uur en hopen daar nooit meer te komen. Op weg naar Gore kwamen we eerst langs Croydon Airport waar een lokale festiviteit aan de gang was. Er werd speciaal dit jaar veel gevlogen met Tiger Moths. Een toestel dat gebruikt werd als trainingstoestel voor vliegers van WO II. Er stonden nog meer toestellen die zeldzaam waren en men was bezig een toestel te reconstrueren waarvan er nog maar 2 op de wereld zijn en waarvan er nog maar een vliegt. De naam is me ontschoten maar Peter kan direct vertellen welk toestel dat is. De foto stuur ik mee. Je kon ook nog meevliegen in een Tiger Moth maar dat was wel zo godsgruwelijk duur dat we overwogen hebben zelf zo’n toestel aan te schaffen. Ook stonden er erg mooie oude auto’s en oude stoomtractoren/machines waar je op mocht meerijden. Na ca 2 uur rustig wandelen en rondkijken hadden we het wel gezien en zijn we verder gegaan naar Gore  waar we bij de i gestopt zijn voor informatie over wat er te zien is in de Catlins, de zuidelijke streek langs de kust. Dat was best wel wat, Coby had dat al gezien in ons eigen boek, en dus besloten we om daar die kust maar eens langs te gaan. Eerst maar weer eens boodschappen doen, tanken en langs de Mac. Daarna de binnenlanden in om het voor ons meest zuidelijke gedeelte van het Zuidereiland te gaan bezoeken. Invercargill hebben we overgeslagen want daar waren alleen maar musea, art gallery’s.en shopping centers maar dat wilden we nu even niet. We reden over veel lokale wegen. Onderweg heel veel koeien en schapen. Het landschap is heuvelachtig maar zeker niet bergachtig. Er waren ook hele vlakke stukken tussen. Wel heel groen. We waren net nog even naar een versteend woud uit de Jura tijd gaan kijken en dat was alleen zichtbaar bij eb. Daar aangekomen stond er een bord dat er pinguïns verwacht werden tussen 20:00 – 22:00 uur. Het zijn de Yellow Eyed pinguïns en die zie je niet veel meer. Wij zijn daar naartoe gegaan en hebben inderdaad enkele pinguïns aan land zien komen terwijl er al wel een aantal stonden te wachten op de ouders die uit zee moesten komen. Helaas konden we niet verder wachten want het werd erg donker en het begon te regenen. Uiteindelijk staan we nu op een freedomcamping op het bijna meest zuidelijke puntje van het Zuidereilnd waar je met een camper die self containing is (zelfvoorzienend, toilet e.d.) gratis mag staan. Er zijn wel openbare toiletten maar wij gebruiken de toilet (wanneer nodig) aanboord wel. Is ook prettiger want met die regen is het ook niet fijn om naar buiten te gaan. Helaas hier geen internet verbinding dus dit verhaal komt een dag later.

23 februari 2014

Vannacht zeer slecht geslapen vanwege het noodweer dat over onze ‘camping’ trok. Er waren flinke  windstoten en het leek soms wel of het hagelde zo hard regende het. Zo hard dat ik in ieder geval er steeds wakker van werd. Dat bleef zo de hele nacht en het begin van de ochtend. Ook de temperatuur was nou niet echt dat je zegt: goh wat lekker. Het was koud en ook dat hielp niet om goed te slapen. `s Morgens ons snel aangekleed en op pad gegaan. We hadden een route uitgestippeld die ons in de Catlins langs diverse leuke dingen zou brengen. Furseals, Yellow Eyed Pinguïns, dolfijnen, watervallen een Cave en diverse lookouts. We zijn eerst nog even bij Porpoise Bay gaan kijken want daar zou je dolfijnen kunnen spotten. En ja hoor er waren er minstens drie in de baai aan het zwemmen. Steeds doken ze op om lucht te happen. Het is dat het zo koud was anders waren we de zee in gegaan om te zien of ze bij ons wilden komen. En het regende weer pijpenstelen maar voor het zwemmen maakt dat natuurlijk niet uit. Het was gewoon te koud. Na ze even bekeken te hebben zijn we verder gegaan op weg naar het volgende punt waar we naartoe wilden gaan: een Cathedral Cave. Deze was, toen we in de buurt kwamen, gesloten omdat deze alleen bij eb te bezoeken was en het privé eigendom is, was het toegangshek gesloten. Door naar een meertje wat verderop een mooi plaatje gaf. Het was net even droog, het zonnetje brak even door en gelijk voelde het beter aan. Door naar een mooie waterval, de Purakaunui Falls. Deze watervallen hebben model gestaan op een postzegel van NZ. Het zag er mooi uit. Via de ‘stad’ Owaka’ waar we even gestopt zijn voor een lekkere kop koffie door naar de volgende ‘attractie’.  Maar in Owaka, in het koffiehuis, waar de open haard was aangestoken en waar we lekker dichtbij gingen zitten, ontmoette we een Engelsman die op de motor het Zuidereiland aan het verkennen was. Hij was gisteren in Mount Cook waar het op dat moment 40 (veertig) graden was. Een klein verschil met de temperatuur die wij net meegemaakt hadden en dat was 6,5 graad. Wat een enorm verschil. Waarschijnlijk nog kouder dan in NL. Vandaar dat we lekker bij de open haard gingen zitten. Ook de Engelsman verbaasde zich over de temperatuur in het zuiden van NZ. Na nog wat reisverhalen uitgewisseld te hebben zijn wij, en ook hij, verder gegaan. Wij zijn doorgegaan naar Nugget Point, en plek waar blijkbaar weer veel Fur Seals te zien waren. En een vuurtoren. Beiden hebben we gezien. De jonge seals waren weer leuk met elkaar aan het spelen en dat is altijd een leuk gezicht. We hebben er dan ook wel even naar staan kijken. Daarna naar Roaring Bay waar de Yellow Eyed Pinguïns te zien zouden zijn. Coby is er even naar toe gelopen terwijl ik bleef zitten in de auto. Coby heeft er zelf geen een gezien maar blijkbaar vlak voor haar aankomst hebben andere mensen er één uit het water zien komen. De volgende duurde te lang dus is Coby toen ook maar weer terug gekomen en zijn we verder gegaan naar Balclutha. Daar heb ik de gasfles ook maar laten bijvullen want die dreigde gisteren al om ermee te stoppen. Toen dat gelukt was zijn we verder gereden naar Milton waar we nu op een soort van camping zitten. Het lijkt op een voetbalveld maar aan de rand ervan zijn toch ‘echte’ campeerplekken met en zonder stroom aangelegd. Ook is er een voorzieningen huis dus het lijkt allemaal echt. Wel simpel maar de prijs was er ook naar. We slapen in ieder geval droog en kunnen nu de verwarming aanzetten als dat moet. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Frans Teunisse:
    23 februari 2014
    Tja, ik zie wat we gemist hebben, maar de regen mag je houden...Het is vreemd, maar iedere ochtend en avond denk ik hoe laat het bij jullie is. Met een kapotte camera kun je ook mooie foto's maken Clement. Voor vandaag houd ik het zelf maar bij een fietstochtje naar Hoek van Holland vv. Ga je ook weer waarderen als je terug bent. Groeten, Frans.
  2. Lisette:
    23 februari 2014
    Wat ontzettend jammer van het slechte weer. Hopelijk slaat het weer snel om naar wat betere temperaturen. Jullie heel veel plezier nog en waanzinnige belevenissen de komen de weken!