2 dagen ivm geen verbinding

2 maart 2014

Vannacht was het toch best wel koud maar niet kouder dan de vorige nacht. Alweer wilde de airco, die ook als verwarming dient, niet aanslaan omdat het onder de 7 graden was. Dus toch wel koud. Ondanks dat er regen voorspeld was, was het een zonnige maar niet al te warme dag. Vandaag ging de route van Twizel naar Lake Tekapo, Fairlie, Geraldine om uiteindelijk te eindigen in Peel Forest Park. Een DOC camping die wel voorzien is van alle gemakken. Na ons vertrek uit Twizel zijn we gereden naar Lake Tekapo waar we de beroemde ‘Church of the Good Sheperd’ uit 1935 bezocht en bekeken hebben. Er was net een stelletje trouwfoto’s aan het maken voor het kerkje. Het kerkje op zich stelt niet zoveel voor maar in de achtermuur is en groot raam gezet aardoor je een geweldig uitzicht hebt op het meer en de daarachter liggende Alpen. Een erg klein kerkje en het is beroemd geworden omdat het alle pioniers eert die het land groot hebben gemaakt. Naast het kerkje staat een standbeeld van een hond (Collie). Deze is opgericht als eerbetoon voor de rol die deze dieren spelen in de ontwikkeling van de veehouderij in de bergen. En zonder wie het land zich nooit zo had ontwikkeld zoals nu. Daarna hebben we nog een klein stukje gelopen langs het meer en zijn, na een kop koffie en een stukje taart (caramel), weer op pad gegaan. Een stuk voorbij Fairlie zag Coby op de kaart staan dat er Maori Rots Tekeningen gevonden waren. Dat wilden we wel even gaan bekijken. Punt 1 was het al moeilijk te vinden en punt twee leek het nergens op. Je zag wel kleur verschillen op een afgezet stuk rots maar om nou te zeggen dat het Maori Rots Tekeningen waren…..hmmm. We zijn daarvandaan doorgestoken naar Geraldine (Fred/Nan, dat moet bekend voorkomen) waar we nog even een boodschapje gedaan hebben en zijn toen naar het noorden gegaan, naar Peel Forest Park waar we de overnachting hebben geboekt. Die nacht heeft het weer behoorlijk geregend maar dat is in de nacht en maakt niet uit. In de ochtend was het weer droog.

3 maart 2014

Na een regenachtige nacht stonden we op met de ochtendzon. We hebben de camper van de camping gehaald en zijn een stukje in het bos gaan wandelen. De Fern trail, oftewel de varen route. Nou, varens hebben we wel gezien inderdaad. Een bos vol. Maar door de regen van de afgelopen nacht was het pad ook behoorlijk blubberig geworden en besloten we na 45 min lopen maar terug te gaan. Het werd steeds blubberiger en een waterval, waarvan ze zeiden dat die ook na ca 30 min zou komen, hebben wij niet gezien. Terug bij de auto begon het een beetje te miezeren maar dat stopte snel. Via de binnenlanden van NZ zijn we uiteindelijk weer terecht gekomen op de weg naar Christchurch waar ongeveer 30 min vóór Christchurch het plaatsje Ashburton ligt. Hier heb je een vliegtuigmuseum en daar wilde ik natuurlijk wel even een kijkje nemen. Het museum was open van 13:00 tot 15:00 uur en werd gerund door vrijwilligers. Doordat wij in Ashburton eerst even moesten tanken en trek hadden gekregen (Burger King) kwamen we pas om 14:15 aan bij het museum. Wij waren de enigen op dat moment (en dat bleef zo). Coby had niet echt veel interesse om mee te gaan vliegtuigen te kijken dus ging ik alleen. Ik had de hele hangaar voor mezelf en kon rustig mijn gang gaan. Er liep niemand met me mee. Er stonden leuke oude kisten en op vragen van mij kon de man die bij het museum hoorde goed antwoord geven. Hij zou niet eerder sluiten of ik moest klaar zijn met mijn bezoek. Er was overigens nog een 2e hangaar die het bezoeken waard was. Daar stonden ook nogal wat oudere toestellen maar ook een Harrier die vertikaal kan omstijgen. Ook een DC3, een Skyhawk en oa ook een Harvard, een Gloster Meteor en een Haviland Vampire. En er stonden er nog veel meer. Ik mocht zolang blijven als ik wilde maar vond het na 5 kwartier wel genoeg. Ik vond het sneu voor de vrijwilliger die speciaal voor mij ook bleef. Daarna zijn we verder gegaan richting Christchurch en hebben ook bij Rakaia nog even de langste brug van Nieuw Zeeland meegnomen waarna we door zijn gereden naar een camping waar we nu staan. Het Woodend Beach Holiday Park. Een mooie locatie in de duinen op steenworp afstand van het strand en heel erg rustig. Morgenochtend een lekkere strandwandeling maken en dan door naar Kaikura.